वायुपङ्खी विमानमा पुगे एक कल्पित दुनियाँमा
तराशिन्छ जहा आत्मा नाकि शरीरको बुनियादमा।
पाए मैले प्रेमको असल परिभाषा जहा
के हुन्न है यसको कुनै रुप, ढङ्ग र शरीर त्यहाँ।
क्या अमन र चैन देखे त्यो दुर्लभ संसारमा
के तौलिन्छ जहा मानवीय आचरणको आधारमा।
पाए मैले समानताको असल मिसाल जहा
के थिएन जात,लिङ्ग, हैसियत आदिको बबाल त्याहा।
क्या अग्रिमता र नवीनता देखे त्यो कुशल सर्गमा
कदापि बल्झिन्न जहा कोई रूढिवादी तर्कमा।
जहा पाए मैले धर्म र कर्मको वास्तविक मेल
के थिएन कतै मानुष गठित धर्म र ग्रन्थको भेल।
पन्छी सरह उडे र रमे त्यो तिलस्मी लोकमा
अर्पिन्छ जहा नैसर्गिक अधिकार पूर्ण थोकमा।
जहा पाए मैले “बाँच र बाँच्न देउ” को सही अर्थ
के थिएन कसैमा निचा र पीडा दिने सामर्थ्य।
क्या स्नेह र मेलमिलाप भेटे त्यो ख्याली जहानमा
के देखिन्न जहा खटपट ईश्वरका सन्तानमा।
जहा पाए मैले “विकृतिः एवम् प्रकृतिः
को प्रबल दृष्टान्त के थिएन कतै प्राकृतिक र नैतिकताको विवादित वृत्तान्त।
